Polskie Towarzystwo Powozowe od roku 2013 organizuje Międzynarodowy Konkurs Powożenia Tradycyjnego. Wydarzenie cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno w Polsce jak i za granicą. Tegoroczny konkurs jest już dziesiątym, a do tej pory wzięło w nim udział około 160 zaprzęgów z takich krajów jak: Francja, Czechy, Austria, Szwajcaria, Belgia, Australia, Niemcy i Polska.

Każdy zaprzęg jest niepowtarzalny, czasami ci sami zawodnicy w różnych latach wystawiają ekwipaże w innych odsłonach, co stanowi ucztę dla koneserów tradycji, dobrego stylu i piękna. Komisję sędziowską zawsze tworzą bardzo doświadczeni i uznani sędziowie z Hiszpanii, Francji, Niemiec, Portugalii, Włoch czy Szwajcarii.

Mimo że pomysł zrodził się na Mazowszu, to trwający dwa dni konkurs od początku rozgrywany jest na terenie Zamku, Parku i Stada Ogierów Książ co stanowi wyśmienitą scenografię dla takiego widowiska. Konkursowi towarzyszą wydarzenia dodatkowe: pokazy hodowlane Stada Ogierów oraz prezentacje sztuki jeździeckiej w wykonaniu utytułowanych zawodników. Niepowtarzalny klimat podkreśla muzyka na żywo (nie tylko klasyczna) w wykonaniu wyśmienitych  artystów.

Rywalizacja w samym konkursie polega na udziale w trzech próbach, a są to: prezentacja, jazda w terenie z kilkoma praktycznymi zadaniami oraz konkurs zręczności powożenia. Prezentacja rozgrywana jest pierwszego dnia. Zaprzęg przyjeżdża do wyznaczonych, oddalonych od siebie punktów, w których każdy z niezależnych sędziów ocenia: ogólne wrażenie, konie, uprząż, pojazd oraz ubiór powożącego i towarzyszących mu osób. Dotyczy to zarówno luzaków jak gości. To jest najważniejszy konkurs tej rywalizacji , ponieważ założeniem ruchu powożenia tradycyjnego , jest powrót do tradycyjnych form wyglądu i użytkowania zaprzęgu konnego .

Szczegółowe opisywanie tego jak powinien wyglądać zaprzęg nie zmieści się w ramach tego materiału, ale generalnie chodzi o spójny i harmonijny obraz, który zależy od proporcji, jakości i kolorystyki wyżej wymienionych elementów.

Szczegółowo komentowany konkurs to duża dawka wiedzy, której praktycznie w naszej literaturze nie ma.

  Dzień drugi, około piętnastokilometrowa próba w terenie, sprawdzenie tego jak powożący radzi sobie z zaprzęgiem w ruchu publicznym. W brew pozorom jest to wyzwanie czasami dużo trudniejsze niż ekstremalnie dynamiczna jazda sportowa. Jeśli dodamy do tego około pięć zadań wymagających dużej precyzji i posłuszeństwa koni, próba staje się poważnym wyzwaniem po którym klasyfikacja z prezentacji może się diametralnie zmienić.

Zamykający konkurs zręczności powożenia nie różni się specjalnie od tego ,,sportowego” oprócz tego, że jest nieporównywalnie łagodniejszy dla zawodników, koni i przede wszystkim zabytkowych pojazdów.

Nasz konkurs to nie tylko rywalizacja sportowa z dbałością o kulturę i klasyczny styl w jeździectwie, ale również okazja do spotkań towarzyskich w gronie ludzi bliskich sobie zainteresowaniami. Poza tym, jest to doskonała forma promocji nie tylko koni ale również stajni, stada, klubu czy stadniny.